Έρευνα

Καλλιεργητικές πρακτικές όπως το σωστό κλάδεμα που συμβάλει στο περιορισμό της υγρασίας στην κόμη των ελαιόδεντρων αλλά και η λιπαντική πολιτική επηρεάζουν την εκδήλωση της ασθένειας. Η επιτυχία των καλλιεργητικών πρακτικών εκφράζεται κυρίως με τη συγκέντρωση των θρεπτικών στοιχείων στα φύλλα (φυλλοδιαγνωστική).

Για την επιλογή και ορθολογική εφαρμογή του κατάλληλου μυκητοκτόνου απαιτείται μελέτη της αποτελεσματικότητάς τους στα ενδημικά στελέχη του παθογόνου και του κινδύνου ανάπτυξης ανθεκτικότητας ή επιλογής και επικράτησης στελεχών με υψηλή παθογόνο δύναμη. Κίνδυνοι αναδύονται και από την αρνητική επίδραση των μυκητοκτόνων στους φυσικούς ενδημικούς ανταγωνιστές του παθογόνου αλλά και τις επιπτώσεις της χρήσης τους στο περιβάλλον και την επιβάρυνση του ελαιολάδου με υπολείμματα φυτοφαρμάκων.

Προκαταρκτικές μελέτες στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου έχουν δείξει την ύπαρξη ενδοφυτικών μικροοργανισμών της ελιάς, φυσικών ανταγωνιστών του παθογόνου. Η απομόνωση και μελέτη τέτοιων οργανισμών, προσαρμοσμένων στις τοπικές περιβαλλοντικές συνθήκες, μπορεί να προσφέρει το βιολογικό υλικό για την ανάπτυξη μιας αποτελεσματικής μεθόδου βιολογικής καταπολέμησης της ασθένειας.

Πρόκειται για την αναλυτική περιγραφή του τρόπου αντιμετώπισης της ασθένειας βάσει της μελέτης των στατιστικά επεξεργασμένων στοιχείων και αποτελεσμάτων, της αξιολόγησής τους βάσει της επιστημονικής γνώσης από τη διεθνή βιβλιογραφία, και της εμπειρίας των μελών ΔΕΠ από τη γεωργική πρακτική της καλλιέργειας της ελιάς στην περιοχή.

Σε πρώτη φάση η πρόβλεψη του κινδύνου και της έντασης της προσβολής θα περιορισθεί στις ελαιοκομικές ζώνες της Μεσσηνίας και της Λακωνίας για τις ποικιλίες Κορωνέικη και Καλαμών.